DÜZİÇİ'NİN NUFUSU İlçemizde halkın geçimi tarım ve hayvancılığa bağlı olduğundan ve okuma yazma oranının yüksek oluşu , İlçenin okulları istenilen yoğunlukta olan çevre İl ve İlçelere ulaşımın kolay sağlanabilmesi göç olayına meydan Vermemektedir. Geçici olarak çevre İllere çalışmaya giden mevsimlik işçiler varsa da bunlar belli bir çoğunluk teşkil etmemektedir. Düziçi'nde yaşayan insanların tahminen % 40 lık oranı Kahramanmaraş ve İlçelerinden, % 10 u Bahçe İlçesinden, % 30 u Merkeze bağlı köylerden, % 20 si Selanik ve diğer bölgelerden gelen Göçmen vatandaşlardır. İlçe nüfusu çevre il ve ilçelerden gelen vatandaşlarımızla birlikte % 80 lik kısmının yöre halkından meydana geldiğini söylemek mümkün olmaktadır.İlçede değişik din ve mezheplere mensup aileler bulunmamaktadır. İlçe nüfusuna kayıtlı ve evlenme ile Türk vatandaşlığına geçen 9 gayrimüslim vatandaş bulunmaktadır. İlçede nüfus homojendir. Düziçili vatandaşlarımızın sosyal yapısı, ülke genelinden pek farklı değildir. Halkımızın büyük çoğunluğu tarım işleri ile uğraşmakta olup, dağlık kesimlerde kısmen hayvancılıkta yapılmaktadır. İlçe merkezinde genellikle tek katlı, briket ve taştan binalar çoğunlukta olmakla birlikte yeni yapılarda daha ziyade çok katlı ve beton binalar görülmektedir. Çok katlı binaların büyük çoğunluğunu resmi binalar oluşturmaktadır. Yeni kurulan az sayıda yapı kooperatifi ilçedeki konut sorununu çözmeye yeterli olmamaktadır. Düziçili vatandaşlarımız örf-adetlerine, ananelerine oldukça bağlıdır. Aileler genellikle muhafazakardır. Akrabalık bağları, sosyal yaşamlarından zaman zaman aşiretçilik havası estirirler. Bu durum genellikle düğünlerde ve seçimlerde görülür. İlçede Aşiret bulunmamaktadır ancak, Namlı ve Fettahoğlu aileleri nüfus ve nüfuz yönünden oldukça güçlü konumda bulunan ailelerdir.